Gewapend beton dat in het laatste kwart van de 19e eeuw verscheen, ontpopte zich al snel als het essentieel bouwmateriaal.
Beton werd voor het eerst gebruikt vanwege zijn brandwerendheid, technische kenmerken en lage kosten, later is het geleidelijk aan door architecten als architectonisch bouwmateriaal gebruikt.
Bruggenbouw uit het midden van de 20e eeuw heeft dankzij gewapend beton een enorme boost gekregen. Later werd het meer en meer gebruikt in gebouwen. Beton leende zich voor prefabricage, eerst technologisch en vervolgens architectonisch voor architecturale betonnen gevels. Het kreeg eerst veel kritiek toen het werd geassocieerd met architectonisch en / of technisch middelmatige constructies. Later kreeg het zijn vaste plaats in de bouw vanaf de 20e eeuw.
In iets meer dan een eeuw heeft gewapend beton de bouw mogelijk gemaakt van uitzonderlijke werken die nu deel uit van ons onroerend cultureel erfgoed. Een goed ontworpen en goed geconstrueerde betonconstructie doorstaat de tand des tijds bijzonder goed. Beton is een duurzaam materiaal. Betontechnologie is nu meer dan vroeger een domein van innovatie. De samenstelling evolueert, de weerstand en verwerkbaarheid nemen toe, waardoor de realisatie van grotere, complexere werken mogelijk wordt gemaakt.
François Hennebique was een pionier bij het gebruik van beton in de bouwsector. Realisaties: Koninklijk Pakhuis Brussel en Egyptisch Museum Kaïro.